اصطلاح «منبع باز»، همان‌طور که برای توصیف نرم‌افزار به کار می‌رفت، اولین بار توسط گروهی از افراد در جنبش نرم‌افزار آزاد مطرح شد که منتقد برنامه سیاسی و فلسفه اخلاقی بودند که در اصطلاح «نرم‌افزار آزاد» آمده‌است و می‌کوشید گفتمان را دوباره تنظیم کند به منعکس کردن موقعیت تجاری تر علاوه بر این، ابهام اصطلاح «نرم‌افزار آزاد» به عنوان دلسردکننده پذیرش تجارت شناخته می‌شد. این گروه شامل کریستین پیترسون، تاد اندرسون، لری آگوستین، جون هال، سام اوکمن، مایکل تایمن و اریک اس ریموند بود. پترسون در نشستی که در پالو آلتو، کالیفرنیا برگزار شد، در واکنش به اعلامیه نت اسکیپ در ژانویه ۱۹۹۸ مبنی بر انتشار کد منبع برای ناوبر، «منبع آزاد» را پیشنهاد داد. روز بعد لینوس توروالدز از او حمایت کرد و فیل هیوز از این اصطلاح در مجله لینوکس حمایت کرد. در ابتدا به نظر می‌رسید که ریچارد استالمن، بنیانگذار جنبش نرم‌افزار آزاد، این اصطلاح را به کار برد، اما بعداً نظر خود را تغییر داد. Netscape کد منبع خود را تحت مجوز عمومی Netscape و بعداً تحت مجوز عمومی Mozilla منتشر کرد.

ریموند به ویژه در تلاش برای رواج اصطلاح جدید فعال بود. او اولین تماس عمومی را برای پذیرش آن در فوریه ۱۹۹۸ با جامعه نرم‌افزار آزاد انجام داد. اندکی بعد، او ابتکار منبع باز را با همکاری بروس پرنس تأسیس کرد.

این اصطلاح با رویدادی که در آوریل ۱۹۹۸ توسط ناشر فناوری Tim O'Reilly برگزار شد، بیشتر دیده شد. رهبران بسیاری از مهمترین پروژه‌های منبع آزاد و آزاد از جمله Linus Torvalds, Larry Wall, Brian Behlendorf, Eric Allman، گیدو ون روسوم، مایکل تایمن، پل ویکسی، جیمی زاوینسکی و اریک ریموند. در این نشست، گزینه‌های جایگزین اصطلاح «نرم‌افزار آزاد» مورد بحث و بررسی قرار گرفت. Tiemann از «نرم‌افزار منبع» به عنوان اصطلاح جدید حمایت می‌کرد، در حالی که ریموند در مورد «منبع آزاد» استدلال می‌کرد. توسعه دهندگان مونتاژ شده رأی آوردند، و برنده عصر همان روز در یک کنفرانس مطبوعاتی اعلام شد.